Thursday, August 01, 2013

The Chinese Dilemma : Dr Mahathir

Terjemahan artikel Tun Dr Mahathir ‘The Chinese Dilemma’ di NST (26th July 2013) kepada Bahasa Melayu

Konsep ‘Kongsi’: Setiap pihak perlu berkorban sesuatu supaya pihak lain boleh mendapat sesuatu


Tindak balas kepada kemunculan parti politik Melayu, Umno dan kejayaan menolak ilham British Malayan Union, masyarakat Cina tahun 1940-an melihat keperluan untuk menubuhkan parti politik mereka sendiri untuk membawa pandangan mereka kepada kerajaan British.

Oleh itu MCA dilahirkan, dan diketuai oleh Sir Tan Cheng Lock. Walaupun ia bertujuan untuk melawan pengaruh Umno dan melindungi kepentingan masyarakat Cina, zaman mengubah strategi dan peranan MCA.

Pada tahun 1952, pemimpin Umno Kuala Lumpur dan pemimpin MCA Kuala Lumpur memutuskan bahawa di pilihan raya perbandaran Kuala Lumpur, mereka tidak perlu bertanding menentang satu sama lain, tetapi sebaliknya harus menyokong calon masing-masing di kawasan masing-masing.

Keputusannya mengejut kerana mereka mengalahkan hampir semua parti bebas kaum. Menyedari kelebihan politik bekerjasama dengan satu sama lain, Tunku (Abdul Rahman) dan Sir Tan Cheng Lock, dan pemimpin-pemimpin kanan MCA dan Umno memutuskan untuk merasmikan kerjasama mereka dengan menubuhkan Parti Perikatan, gabungan MCA dan Umno.

Asas pakatan ini adalah idea yang menyokong antara satu sama lain dan berkongsi kuasa. Didorong oleh kejayaan parti Perikatan dalam pilihan raya 1955, di mana MIC telah menyertai, Tunku kelihatan lebih terbuka dengan cadangan Sir Tan Cheng Lock bahawa kewarganegaraan hendaklah berdasarkan jus soli (kewarganegaraan melalui yang dilahirkan di negara ini) dan tidak jus saguinis (kewarganegaraan berdasarkan kewarganegaraan bapa atau ibu, iaitu kewarganegaraan berdasarkan hubungan darah).

Tunku tidak begitu setuju tetapi namun dia memutuskan untuk beri satu juta kerakyatan kepada orang Cina dan India yang tidak berkelayakan.

Dengan itu konfrontasi antara Cina dan Melayu berubah menjadi kerjasama yang positif.

Ia merupakan satu kongsi klasik yang telah ditubuhkan. Intipati adalah suatu aku janji untuk berkongsi. Perkongsian melibatkan perjanjuan memberi dan mengambil, di mana setiap bahagian terpaksa berkorban sesuatu supaya yang lain boleh mendapat sesuatu.

Sebab orang Melayu membentuk majoriti rakyat secara semula jadi Melayu memimpin Parti Perikatan. Tetapi orang Cina dan India juga mendapat kuasa yang mencukupi. Di mana kuasa politik Melayu dikurangkan untuk mendapat undi dan kuasa ekonomi Cina dan India.

Tunku melihat manfaat daripada “kongsi” kerana beliau percaya orang Melayu hanya mahu menjadi kakitangan kerajaan dan orang Cina cuma mahu berniaga. Tidak akan ada persaingan atau perebutan di antara mereka.

Orang India akan mengisi jawatan profesional. Tunku tidak menjangkakan apabila kerajaan tidak dapat mewujudkan peluang pekerjaan yang mencukupi untuk bilangan Melayu yang meningkat secara mendadak.

Perikatan ‘kongsi’ berjalan dengan baik. Tetapi pada tahun 1963 Singapura menyertai Malaysia.

Segera PAP cuba mendapatkan sokongan Cina dengan mengutuk kongsi Perikatan kerana ia merugikan orang Cina. PAP berkata rakyat Malaysia tidak sama. Perlu ada Malaysian Malaysia di mana semua faedah perlu berdasarkan merit semata-mata, dengan yang terbaik mengambil segala-galanya, tanpa mengira kaum.

Dengan itu, PAP telah membuat kesimpulan bahawa orang Melayu tidak patut ada hak. Orang terbaik perlu memerintah negara ini. Di mata PAP, Singapura diperintah oleh orang terbaik dan yang paling layak. Secara kebetulan, kesemuanya adalah orang Cina.

Dalam pilihan raya 1964, MCA dan Cina Malaysia secara amnya hargai kerjasama mereka dengan orang Melayu. Mereka menolak PAP dan rayuan cauvinis, memberikan ia hanya satu kerusi.

Tunku sedar apa PAP sedang lakukan sehingga beliau memutuskan bahawa Singapura tidak seharusnya menjadi sebahagian daripada Malaysia. Tetapi PAP itu tidak habis lagi. Sisa parti tersebut di Malaysia menubuhkan DAP untuk menjalankan formula Malaysian Malaysia untuk melemahkan sokongan kaum Cina untuk MCA.

Meneruskan serangan terhadap keistimewaan Melayu yang dipanggil tidak adil kepada orang Cina, DAP perlahan-lahan mengurangkan idea kongsi dalam gabungan berbilang kaum Barisan Nasional.

Walaupun ia adalah fakta bahawa Barisan Nasional menyokong pendidikan Cina dan penggunaan bahasa Cina, DAP memberitahu kepada orang Cina bahawa budaya dan bahasa mereka tidak diberikan keutamaan sewajarnya oleh Barisan Nasional.

MCA telah diserang kerana tidak melakukan secukupnya untuk orang Cina.


'KONGSI’ CONCEPT' : Each side has to sacrifice something so that the other can gain something

In response to the emergence of a Malay political party; Umno and its success in rejecting the British inspired Malayan Union, the Chinese community of the 1940s saw the need for a political party of their own to present their views to the British government.

Thus was the MCA conceived and born, led by Malacca's Sir Cheng-Lock Tan. Although it was intended to counter the influence of Umno and protect the interests of the Chinese community, events changed the strategy and role of the MCA.

In 1952 the Kuala Lumpur Umno leaders and the Kuala Lumpur MCA branch leaders decided that in the Kuala Lumpur municipal elections, they should not contest against each other, but instead should support each other's candidates in their respective constituencies.

The results startled them as they defeated almost all the non-racial parties. Realising the political advantage of cooperating with each other the Tunku (Abdul Rahman) and Sir Cheng-Lock Tan, and senior leaders of the MCA and Umno decided to formalise their cooperation by setting up the Alliance, a coalition of MCA and Umno.

The basis of this coalition was the idea of supporting each other and sharing the power gained. Buoyed by the success of the Alliance party in the 1955 elections, in which the MIC had joined, the Tunku looked more kindly at the proposal of Sir Cheng-Lock that citizenship should be based on jus soli (citizenship by being born in the country) and not jus saguinis (citizenship based on the Malaysian citizenship of the father or mother, i.e. citizenship based on blood relation).

Tunku did not quite agree but he nevertheless decided to give one million citizenships to unqualified Chinese and Indians.

With that the confrontation between the Chinese and the Malays changed into positive cooperation.

It was a classic kongsi that was set up. The essence is an undertaking to share. Sharing involves a give and take arrangement, in which each side has to sacrifice something so that the other can gain something.

As the Malays made up the majority of the citizens they naturally led the Alliance. But the Chinese and Indians were not without adequate power. In any case Malay political power would be mitigated by Chinese and Indians' voting and economic power.

Tunku saw immediate benefit from the "kongsi" as he believed Malays only wanted to be government employees and the Chinese wanted to be in business. There would be no conflict or tussle between them.

The Indians would fill up the professional posts. He did not foresee the days when government could not create enough jobs for the greatly increased number of Malays.

The kongsi Alliance worked well. But in 1963 Singapore joined Malaysia.

Immediately the PAP tried to gain Chinese support by condemning the Alliance kongsi for being disadvantageous to the Chinese.  Malaysians, said the PAP, were not equal.  There should be a Malaysian Malaysia where all the benefits should be based on merit alone, with the best taking everything, irrespective of race.

Without saying so in so many words the PAP was inferring that the Malays did not deserve their positions. The best people should rule the country. In the eyes of the PAP, Singapore was ruled by the best qualified people. That they happen to be almost all Chinese is incidental.

In the 1964 elections the MCA and Malaysian Chinese generally valued their cooperation with the Malays. They rejected the PAP and its chauvinistic appeal, giving it only one seat.

Tunku realised what the PAP was up to and decided that Singapore should not be a part of Malaysia. But the PAP was not done. The remnant of the party in Malaysia set up the DAP to carry on the Malaysian Malaysia meritocratic formula for undermining Chinese support for the MCA.

Harping continuously on the so-called Malay privileges and the unfairness to the Chinese, the DAP slowly eroded the idea of kongsi in the multi-racial coalition of the Barisan Nasional.

Despite the fact that the Barisan Nasional supported Chinese education and the use of the Chinese language, the DAP convinced many Chinese that the Chinese, their culture and language are not given proper treatment by the Barisan Nasional coalition.

The MCA was attacked for not doing enough for the Chinese.


::: Arkib Blog :::

Pedoman Hidup

Pelbagai Berita Hiburan & Pengetahuan

Portal Berita 'Pakatan Harapan'

::: Penyokong Pakatan Harapan :::

Lawatan Ke Blog Ini

Kunjungan Mencari Fakta dan Kebenaran, bermula 12 Disember 2013

KENAPA HANYA BANGSA MELAYU SAHAJA YANG PERLU MENGINGATI SEJARAH NEGARA?

Melayu dikhianati?

Hati Awang semakin hari semakin ditoreh-toreh oleh tuntutan pelbagai pihak bukan Melayu yang bersikap terlalu rasis selepas Pilihan Raya Umum ke-12. Kita boleh tafsir apa sebabnya. Awang tidak mahu mengulas panjang kali ini, cukup sekadar disiarkan semula petikan kenyataan seorang pemimpin MCA, Tun Tan Siew Sin pada 30 April 1969 (dipetik daripada buku Khalid Awang Osman dan pernah diulas Ridhuan Tee Abdullah) untuk renungan kita semua.

"Orang Melayu menerusi UMNO bermurah hati melonggarkan syarat-syarat dalam undang-undang negara ini sehinggakan dalam masa 12 bulan selepas kemerdekaan, 90 peratus penduduk bukan Melayu menjadi warganegara. Ini berbeza dengan keadaan sebelum merdeka di mana 90 peratus daripada mereka masih tidak diiktiraf sebagai rakyat Tanah Melayu walaupun hampir 100 tahun hidup di bawah pemerintahan penjajah. Sebagai membalas kemurahan hati orang Melayu, MCA dan MIC bersetuju meneruskan dasar memelihara dan menghormati kedudukan istimewa orang Melayu dan dalam masa yang sama mempertahankan kepentingan-kepentingan sah kaum lain".

Sebelum itu, seorang pemimpin MIC Tun V.T Sambanthan pada 1 Jun 1965 pernah berkata:

"Pada tahun 1955 kita telah memenangi pilihan raya dengan majoriti yang tinggi, selanjutnya mendapat kemerdekaan dalam masa dua tahun kemudian. Dalam jangka masa itu, kita terpaksa berbincang dan menangani pelbagai perkara termasuk soal kewarganegaraan. Persoalannya di sini, apakah yang dilakukan oleh orang Melayu memandangkan kita bercakap menyentuh perkauman?

Apakah yang dilakukan oleh pemimpin-pemimpin Melayu?

Mereka mempunyai 88 peratus daripada pengundi menyokong mereka. Apakah yang mereka putuskan mengenai isu kewarganegaraan? Jika kita lihat di serata negara Asia dan Asia Timur, kita akan mendapati kaum India tidak akan diterima di Ceylon dan juga tidak diterima di Burma. Sama halnya dengan kaum Cina, mereka tidak diterima di Thailand, Vietnam, Kemboja dan di negara-negara lain. Apakah bantuan berhubung kewarganegaraan yang mereka peroleh di semua wilayah tersebut?" Di Burma, seperti yang kita semua sedia maklum, kaum India telah diusir keluar, di Ceylon mereka tidak diberikan taraf warganegara seperti juga di Burma. Saya tahu dan anda juga tahu. Apa yang sedang berlaku di Malaya? Di sini kita mendapati pemimpin Melayu berkata, ''Kita akan menerima mereka sebagai saudara, kita akan berikan mereka sepenuh peluang untuk meneruskan kehidupan di negara ini, kita akan beri mereka peluang untuk menjadi warganegara".

Seterusnya pada tahun 1957, dengan tidak mengambil kira kebolehan berbahasa (Melayu) ribuan orang India, Cina dan Ceylon menjadi warganegara. Seperti yang saya nyatakan, saya amat bernasib baik kerana dilahirkan di negara ini. Di manakah anda boleh berjumpa bangsa yang lebih prihatin, bersopan-santun dan tertib selain daripada bangsa Melayu. Di manakah anda boleh mendapat layanan politik yang baik untuk kaum pendatang? Di manakah dalam sejarah dunia? Saya bertanya kepada anda. Ini adalah fakta. Siapakah anda untuk menjaga keselamatan kami? Saya adalah kalangan 10 peratus kaum minoriti di sini. Tetapi saya amat gembira di sini."


Persoalannya, kini apakah pengorbanan Melayu dikhianati oleh kaum lain?

-Awang Selamat-

SUMPAH MELAYU

SUMPAH MELAYU

WASIAT RAJA-RAJA MELAYU

WASIAT RAJA-RAJA MELAYU